میشکند..

باشد... با دلم بازی کن!

اما شوخی نکن..!

تنهاییش جان می دهد برای بازی!

اما دستش که بیاندازی..،

اینقدرها دست و پا ندارد که خود را نگه دارد... 

زمین می خورد... 

می شکند...!

من.ساده 25 دی 92

بیچاره من، به باد اعتماد کرده بودم..

تلاش میکردم بیهوده نباشد این خیال،

اما چه میشد کرد وقتی مثل مردگان دیگر دستم از دنیایت کوتاه شده بود...!

هرچند سرد و یخ زده، حدیث نیاز دلم را بزبانم رساندم،

و به باد سپردم

پیغام دوستت دارم را!

ناگهان

ابر ماه را درآغوش کشید!!

آسمان روگرفت و قرمزشد!!

وسعت دل کوچک گنجشک را هوای ماده اش پرکرد و گنجشک به خانه برگشت!!

چترها برسرمعشوقکان خیابان بازشد!!

باران بارید..

بوی کاهگل بلند شد و کوچه ها هم عاشق شدند!!

اما تو...

..

بیچاره من،

به باد اعتماد کرده بودم..!

من.ساده 23 دی 92

خنده هایم تن فروشی می کنند!

این چینین نگاهم نکن!

حالم این خنده های تاریخ گذشته لبهایم نیست که می بینی..!

حکایت خنده هایم، حکایت دختر نافرمانی بود که خسته از بی توجهی پدر، گریزان از حجابی اجباری! طغیان کرد....

کنترلش از دستم در رفت و بیرونش کردم از دلم

و اکنون این شد که میبینی؛

خنده هایم تن فروشی می کنند..!!

و تو معصومیت از دست رفته او را می بینی و سر تکان می دهی، فساد اخلاقی چارراه تنهایی ام را...

نیشخند بارم نکن!

یادت باشد از غم اجباری دلم فراری شد، خنده های دوست داشتنی ام..

حالا من مانده ام و غمت...

من.ساده 9 دی 92

من زمین گیر زمستان شده ام

صبرم تمام شد، تمام تر از پاییز...
اما باز هم دارد روزهای عمرم کوتاه تر میشود و شبهای سختم بلندتر..!
شنیده ام بهاری شده ای، باشد... نوروزت پیروز!
فقط بخاریهای این خانه متروکه ات را خاموش نکن، من زمین گیر زمستان شده ام انگار.. بگذار دلم گرم باشد اقلا!