روضه خوان

دست از حسین نمیشکد

بزرگ مردی که در وسط معرکه این چنین سربسته روضه باز قتلگاه میخواند:

السّلام علی الشَّیب الخَضیب...

قربة الی الحسین

حج به جا می آورم

نیمه کاره، به سوی قربانگاه...

قربة الی الحسین..!

کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا

حسین* آیه های اشک آلود سوره فتح و ظفر خداست

سوره ای نه مکی و نه مدنی؛

که تنهای تنها در کربلا نازل شد...

الف لام حسین*!

حروف مقطعه ای که تفسیرش

باز هم بغض، پدر...

باز هم بغض، پدر،

توی گلویم مانده

دیروقت است، پدر،

شانه مویم مانده

میشود خیره نمانی و نگاهم نکنی؟

خاک و خاکستر و خون بر سر و رویم مانده

راستش خاک بهانست پدر،

میدانی...

رد سیلی ست که از دست عدویم مانده...

پس چرا ساکتی آخر؟

پدر جان خوابی؟

پس چرا چشم تو باز است و به سویم مانده؟

چشم، بابا... بخوابیم...

...

فقط یک جمله...

آخرین قطره آهی ست که در کنج سبویم مانده:

عطر یاس عمو عباس میاید انگار...

آه...

ای وای... پدر...

دست عمویم مانده..

سیب، آخرین خاطره بهشت

حافظه شیعه قویست که کربلا بهشتش شده!

یادش بخیر؛

سرخی سیب آخرین عطری بود که در بهشت چیدیم...

رسولان عشق

حیف شد...
تو هم فرزندی نبودی که فرعون دنبالش بود
آه نمیکشم
شش ماهه حسین هم موسای نیل نشد
اما اصغر فرات که شد!
حیف شد...
یوسف بودن سخت است
اما چاه خماری ما را که گذراندی،
عزیز میشوی!
و غزه،
عزیز مصر خشکسالی
سیلو سیلو عشق جمع کرده ایم برای به زانو درآوردن معابد نفت و دلار
حیف شد...
نیستی و پیراهنت بوی خون میدهد
و انگار پنجه گرگها سربی بوده و بزاق آویزان از پوزه هاشان تعفن باروت داشته
نیستی
و انگار من هم کور خواهم شد
همچون نسل آخر فرزند آدم
پاک میکنم
خون ماه رویت را
که تو باید صاحب زلیخا شوی!
جنازه تو رنج را تعریف میکند و عکس تو اگر در مهمانی سازمان ملل قدم بزند حکایت دست و ترنج را!
خون به کاغذ میچکد از دستهای قلم به دست
نه برای شستن گناه عشق زلیخا
که برای بمب بیشتر!
آه نمیکشم
که سختی تقدیر رسولان است و تو رسول عشقی...

یتیمی عباس (ع)..

وصیت را که میشنید دست به چشم گذاشت؛ یا ابتی سمعا و طاعتا..
وصیت را که اجرا میکرد دست و چشم گذاشت؛ یا اخا ادرک اخاک...

آدرس صحیح!

آنهایی که میگویند آزادی قبل از انقلاب بود یا از غرب می آیند یا نقشه را برعکس گرفته اند!

از شرق، امام حسین (ع) را که ادامه بدهی، بعد از انقلاب به آزادی میرسی..!