در یک چشم بر هم زدن

کاش از صدای انفجار چشمانم بسته نمیشد
پدرت راست میگفت
زندگی فقط یک چشم بر هم زدن است..
من چشم برهم زدم، پدرت رفت
من چشم بر هم زدم، تو رفتی
چشم باز کن دخترم
تا با نهیب موشک بعدی
تو چشم بر هم بزنی، من بیایم..

قدیسه هر خانه

با تجربه تر ها خوب میدانند

زودگذرترین نعمت دنیا

عمر مادر است...

تو چند پیراهن دیگر میخواهی پاره کنی تا بفهمی؟!

حی علی الصلاة!

به سوی تو هر روز در رفت و آمدم

نمازهایم شکستنی شده..

فقط

کامل میخوانم چون سفرهایم کاریست!

آن طرف لبخند است...

با همیم ولی پشت یک سدّ بزرگ...  :(

بیا سفر کنیم

از اینجا

تا لبخند...

.

.

(:

رسولان عشق

حیف شد...
تو هم فرزندی نبودی که فرعون دنبالش بود
آه نمیکشم
شش ماهه حسین هم موسای نیل نشد
اما اصغر فرات که شد!
حیف شد...
یوسف بودن سخت است
اما چاه خماری ما را که گذراندی،
عزیز میشوی!
و غزه،
عزیز مصر خشکسالی
سیلو سیلو عشق جمع کرده ایم برای به زانو درآوردن معابد نفت و دلار
حیف شد...
نیستی و پیراهنت بوی خون میدهد
و انگار پنجه گرگها سربی بوده و بزاق آویزان از پوزه هاشان تعفن باروت داشته
نیستی
و انگار من هم کور خواهم شد
همچون نسل آخر فرزند آدم
پاک میکنم
خون ماه رویت را
که تو باید صاحب زلیخا شوی!
جنازه تو رنج را تعریف میکند و عکس تو اگر در مهمانی سازمان ملل قدم بزند حکایت دست و ترنج را!
خون به کاغذ میچکد از دستهای قلم به دست
نه برای شستن گناه عشق زلیخا
که برای بمب بیشتر!
آه نمیکشم
که سختی تقدیر رسولان است و تو رسول عشقی...

آتش چاره کار است!

حقوق بشر!

چیزی که آمد تا بشر را از جنگل بودن خارج کند...

ولی در گلّه ای با نقشهای سلسله مراتبی زیر باقی گذاشت:

علف

میش

سگ

چوپان

گرگ!

کینه ظلم برای من، لبخند زهرا (س) برای تو..

کودکم!

نه رفح نه غزه نه رام الله،

نه تعصب اعراب،

شرمسارم که گذرگاهی برای عبورت باز نبود جز دنیا

شرمسارم که با خاموشیِ تبر ابراهیم هم منجنیق ها برایت بر پاست..!

کودکم!

عبورت درد داشت اما،

حالا آتش غزه برای من،

گلستان بهشت دختر پیامبر برای تو..

رهایی ات مبارک پرنده ام...