پسر غزه

نگاه کن
چه زود بزرگ شدی،
و من چه زود پیر شدم
چقدر دلم برای کودکیهایت تنگ شده
و دل آغوشم برای آرامشت
و دل چشمانم برای تماشای اولین یوما گفتنت
آه پسر غزه
آه از بمب
چه زود شهید شدی..

دنیای وارونه

روزی همه چیز سرجایش خواهد بود؛
آرامش در خواب کودک غزه،
و پریشانی در روح حاکمان عرب.
صاحبان زر و زور و تزویر؛
مفت خوران رو سیاهِ نفتِ سفید؛
تا حساب دنیا وارونه است، به خواب سنگینتان ادامه بدهید،
که فصل بیداری نزدیک است..

رسولان عشق

حیف شد...
تو هم فرزندی نبودی که فرعون دنبالش بود
آه نمیکشم
شش ماهه حسین هم موسای نیل نشد
اما اصغر فرات که شد!
حیف شد...
یوسف بودن سخت است
اما چاه خماری ما را که گذراندی،
عزیز میشوی!
و غزه،
عزیز مصر خشکسالی
سیلو سیلو عشق جمع کرده ایم برای به زانو درآوردن معابد نفت و دلار
حیف شد...
نیستی و پیراهنت بوی خون میدهد
و انگار پنجه گرگها سربی بوده و بزاق آویزان از پوزه هاشان تعفن باروت داشته
نیستی
و انگار من هم کور خواهم شد
همچون نسل آخر فرزند آدم
پاک میکنم
خون ماه رویت را
که تو باید صاحب زلیخا شوی!
جنازه تو رنج را تعریف میکند و عکس تو اگر در مهمانی سازمان ملل قدم بزند حکایت دست و ترنج را!
خون به کاغذ میچکد از دستهای قلم به دست
نه برای شستن گناه عشق زلیخا
که برای بمب بیشتر!
آه نمیکشم
که سختی تقدیر رسولان است و تو رسول عشقی...

کینه ظلم برای من، لبخند زهرا (س) برای تو..

کودکم!

نه رفح نه غزه نه رام الله،

نه تعصب اعراب،

شرمسارم که گذرگاهی برای عبورت باز نبود جز دنیا

شرمسارم که با خاموشیِ تبر ابراهیم هم منجنیق ها برایت بر پاست..!

کودکم!

عبورت درد داشت اما،

حالا آتش غزه برای من،

گلستان بهشت دختر پیامبر برای تو..

رهایی ات مبارک پرنده ام...

به معنای واقعی کلمه خوابیم!

امروز پدری سحری ترکش خورد!
یتیمی افطاری خون دل...
مادری روزه اش را موشک شکست،
و من زولبیا نخوردم تا سیری کاذبش مزاحم بیشتر خوردنم نشود!
گاهی خواب روزه دار عبادت نیست،
جنایت است!!

سحر شغالخوان!

هفترنگ که پرپر شد فهمیدم، 

زندگی درخت ارزشش را نداشت باد دل پروانه را بشکند..

راستش فهمیدم زندگی کلا ارزشش را نداشت!

کاش عادت هم میفهمید

دیریست حنجره خروس را جویده اند

و ما عادت کرده ایم با صدای شغالها نیمه شب سحر کنیم!

بی محل... 

بی وقت...

تقبل الله مسلمان!!!