عقلِ دیرِ ماندگار

خدا زخم را آفرید
چون عقل افاقه نکرده بود
و جای زخم را آفرید
چون زخم از یاد رفته بود
و پیش از این عشق را آفرید
چون باید میفهماند، جای زخم
عقلِ ماندگار است..

کمی حدیث تنهایی..

دل من تنهایی اش را از روز تقسیم دارد،
وقتی عقل دست و پا خواست و او فقط مهربانی...
ثانیه ای از "فَیَکـُون"ِ خواسته اش نگذشته بود که دست مهربانی برایش سیب چید!
بی دست و پا حساب فریبش را نکرده بود...
دست، در تملک عقلی بود که میخواست دل را هم صاحب شود..!

پا نیستم...

کفشها...
راضی شوید از من
من برای جاده عشقش محیا نیستم
سر...
به حکم احتیاط واجبی هر روز زنجیرم میکند
کفشها، راضی شوید از من
پا نیستم...