مطالبه گری به سبک ابراهیم

"بابا والا ما هم مسلمونیم، نماز میخونیم، فردا جنگ بشه ما هم میریم میجنگیم"
این جمله را چقدر شنیده اید؟
اولی و دومی را که ان شاءلله و تقبل الله، اصلا علی برکت الله!
با عکس زولبیا بامیه رمضان و گنبد امام رضا در اینستا هم میشود اثباتش کرد.
اما اینکه فقط حزب اللهی پایه ثابت دفاع از میهن است را نمی شود رد کرد. اینکه فقط حزب اللهی گرفته که کل یوم عاشورا یعنی چه را نمی شود نادیده گرفت. از جمعیت 36 میلیونی سال 59، نهایتا دو میلیون نفر جبهه را دیدند، 550 هزارنفر جانباز شدند و 42 هزار نفر آزاده. چند نفر از 80 میلیون به مقابله با زامبیهای ابوبکر بغدادی رفته اند؟
منظور اینکه این تعداد معدود که از جایی معدود تغذیه میشوند همیشه بوده اند و دلواپس

قابلمه شیخ

آورده اند روزی شیخ عزم خرید نان کرد. وقتی صف نانوایی را طولانی دید، دروغی ساخت و گفت چه به بطالت در صف نان ایستاده اید که در مسجد شهر آش می دهند! مردم صف را رها کردند و به سوی مسجد دویدند.
شیخ قبل از اینکه لذت نبوغ خود را ببرد و از صف دودر شده نان بی نوبت بگیرد

زورو!

اشتباه نکنید
به فهرست سیاه در جیب و حرفهای مگو نبود؛
به ایثار بود!
مستضعفان زورو نمی خواستند.
که اگر ماندگاری در این بود؛
بعد از دو سری سوپرمن اسپایدرمن نمی آمد!
آقای فُرمر پرزیدنت¹، بجای ریترن آو بتمن²، یک بلیط بگیرید و بنشینید سعید جلیلی را تماشا کنید!

کجایی من؟!

در هر سفر چیزی گم کرده ام

در چشمان تو، چشمانم را

در حسرتت، خیالم را

در تنهایی، گوش هایم را

و حالا در نمی دانم کجا؛

دست و پایم را

بی این همه چگونه سفر کنم؟

ترسم به محراب بروم

نکند خدایم را...

#علی_برکت_الله

یک روز می رسد
قصد ماندن داری؛
اما بهای ماندن را نه
هرلحظه دلش را شکسته ای
و نمیدانی به کدام لحظه قسم بخوری
که اینبار لحظه ها خوب خواهد بود؛
که بگذار بمانم!

پ.ن: ایراد انسان آنجای گذشته اش بود؛
که فراموش کرد ذاتا رفتنیست
مگر اینکه تلاشش خلاف این را ثابت کند..