گذشته

باید در قواعد زبان تجدید نظر کنند؛ این چیزی که نامش زبان حال است، یک کوه گذشته با خود دارد. و همین می شود که بعضیها زبان مادریشان با ما یکی ست، اما فهمیدنشان سخت است.
از این هم که بگذریم، وجه تسمیه "حال" چیست؟ اسمش را اینگونه گذاشته اند که فکر کنیم چون اکنون است باید "حال" کنیم؟!
یا مثلا جمله "او رفته است"...
کجایش گذشته است؟! امید و وعده بازگشت پیش کش این زبان، اما اقلا چرا آینده نباید قانونا هیچ درکی از این رفتن داشته باشد..؟
نمی دانم این از نفهمی زبان است یا خودش را به نفهمی زده تا در فراموشی کمکمان کند؟

---

رونوشت: غلامعلی حداد عادل :)

سلفی

داعشی که با کوه غیرتمان سلفی گرفت

یا امیدی که با صحن بی غیرتی مان!

از این زاویه کدام برتری دارد؟

دایورت

کاش آدرس دیگری هم داشتیم
جایی که گاهی خانه نباشیم
وقتی پستچی غم می آورد :(

---

پ.ن: صدقه را جدی بگیریم..

کورماهی

از بهشت بیرون پریده ایم

و اینقدر دست و پا میزنیم تا بمیریم

برای ماهی ها هم خنده دار است!

ما قسمت بالا و پایین پریدن بیرون از تُنگ را زندگی نامیده ایم..

قرآن، ضماد

قرآن نه آنچه که تفسیر این و آن
قرآن صراحی یک غصه سترگ
قرآن دوای زخم
نه!
یک چاک روی سر
قرآن درون
و برای شبی بزرگ
قرآن، ضماد
گرفتن بروی سر
اصلا نزول کرد که باشد دوای زخم
زخمی که درد می کند از تیغ ملجمان
زخمی که فرق آدم آدم کشیده است
از آدمی که غرقه آدم نبودن است

هزار درجه خرداد

امروز هفده خرداد 96
اول*) 6 راس جلاد 17 تن را شهید کردند و شهری را ترساندند
دوم*) و همگی کشته شدند.
هرکدام یک بار، مثل چندصد تروریست دهه 60 که هفده هزار بار اعدام نشدند!

آهای تاریخ، هفده هزار دهه 60 کجا و هفده خرداد 96 کجا
آهای شهر خفته
اگر دیروز با صدای ولی از خواب بیدار نشدی
امروز با لگد چکمه وحشت بیدار شو
تا 30 سال بعد باز جای اول* و دوم* عوض نشود
و جای جلاد و شهید
و جای مزدور و مدافع..

---

حضرت آیت الله خامنه ای (14خرداد96): دهه‌ی ۶۰، یک دهه‌ی مظلوم است... و اخیراً به‌وسیله‌ی برخی از بلندگوها و صاحبان بلندگوها مورد تهاجم... دهه‌ی ۶۰، دهه‌ی آزمونهای بزرگ و دهه‌ی پیروزی‌های بزرگ است...دهه‌ی ۶۰، دهه‌ی خشن‌ترین تروریسم در کشور است... هفده هزار انسانِ باشرفِ باشخصیّتِ ارزشمند در این تروریسمِ دهه‌ی ۶۰ فدا شدند، که در میان اینها شخصیّت‌هایی مثل شهید مطهرّی و شهید بهشتی حضور دارند...اهل تأمّلند و راجع به دهه‌ی ۶۰ قضاوت میکنند، جای شهید و جلّاد عوض نشود!

سکوت رعد

من از برقی که صدایش به زمین نرسد بیشتر میترسم
حادثه باید خیلی تلخ باشد که صدایش را در نیاورد؛ ابری که از نمایان شدن اشکهایش ابایی ندارد..!

مطالبه گری به سبک ابراهیم

"بابا والا ما هم مسلمونیم، نماز میخونیم، فردا جنگ بشه ما هم میریم میجنگیم"
این جمله را چقدر شنیده اید؟
اولی و دومی را که ان شاءلله و تقبل الله، اصلا علی برکت الله!
با عکس زولبیا بامیه رمضان و گنبد امام رضا در اینستا هم میشود اثباتش کرد.
اما اینکه فقط حزب اللهی پایه ثابت دفاع از میهن است را نمی شود رد کرد. اینکه فقط حزب اللهی گرفته که کل یوم عاشورا یعنی چه را نمی شود نادیده گرفت. از جمعیت 36 میلیونی سال 59، نهایتا دو میلیون نفر جبهه را دیدند، 550 هزارنفر جانباز شدند و 42 هزار نفر آزاده. چند نفر از 80 میلیون به مقابله با زامبیهای ابوبکر بغدادی رفته اند؟
منظور اینکه این تعداد معدود که از جایی معدود تغذیه میشوند همیشه بوده اند و دلواپس